Οι όγκοι παρωτίδας είναι μάζες που αναπτύσσονται μέσα στην παρωτίδα και αποτελούν την πλειοψηφία των όγκων των σιελογόνων αδένων. Οι παρωτίδες αποτελούν το μεγαλύτερο ζεύγος σιελογόνων αδένων και βρίσκονται ανάμεσα στην κάτω γνάθο και το αυτί.
Οι όγκοι παρωτίδας σε ποσοστό άνω του 80% είναι καλοήθεις και επομένως δεν προκαλούν καρκίνο. Στους καλοήθεις όγκους της παρωτίδας περιλαμβάνονται το πλειόμορφο αδένωμα, που αποτελεί τον πιο συνήθη καλοήθη όγκο των σιελογόνων αδένων και το κυσταδενολέμφωμα (ή όγκος Warthin),ο οποίος σε ένα ποσοστό 10% εμφανίζεται και στις δύο πλευρές. Οι πιο συχνοί κακοήθεις όγκοι είναι το βλεννοεπιδερμοειδές καρκίνωμα και αδενοκυστικό καρκίνωμα.
Συμπτώματα και διάγνωση
Οι όγκοι παρωτίδας δημιουργούνται επειδή πολλαπλασιάζονται σε υπέρμετρο βαθμό ορισμένα από τα κύτταρα του αδένα.
Συνήθως οι όγκοι παρωτίδας εμφανίζονται ως μαλακή, ευκίνητη και ανώδυνη μάζα στην περιοχή του σαγονιού ή του μάγουλου ή στην περιοχή μπροστά και κάτω από τα αυτί. Συμπτώματα πιθανής κακοήθειας είναι η απότομη αύξηση του όγκου, ο πόνος, η παράλυση του προσωπικού νεύρου ή η δημιουργία έλκους στο δέρμα.
Εάν εντοπίσετε κάποια διόγκωση στο πρόσωπο, ακόμη, και ανώδυνη πρέπει να απευθυνθείτε αμέσως στον γιατρό. Έχει μεγάλη σημασία οι όγκοι παρωτίδας να διαγιγνώσκονται εγκαίρως, καθώς έχουν στενή ανατομική σχέση με το προσωπικό νεύρο, τον φάρυγγα και τους λεμφαδένες του τραχήλου.
Επιπλέον, σε περίπτωση κακοήθειας η έγκαιρη διάγνωση βοηθά στη θεραπεία και την αποτροπή μεταστάσεων σε πιο επικίνδυνα σημεία.
Ο χειρουργός Ωτορινολαρυγγολόγος θα κάνει τη διάγνωση προχωρώντας σε κλινική εξέταση και ψηλάφηση, ενώ θα πραγματοποιήσει και υπερηχογράφημα της περιοχής. Επίσης, για να ταυτοποιηθεί ο ιστολογικός τύπος του όγκου διενεργείται βιοψία με λεπτή βελόνη (FNA).
Περαιτέρω πληροφορίες σχετικά με το είδος και την έκταση του όγκου δίνουν η αξονική και η μαγνητική τομογραφία.
Οι όγκοι παρωτίδας πρέπει να αντιμετωπίζονται χειρουργικά ακόμη και αν είναι καλοήθεις. Και αυτό γιατί με την πάροδο του χρόνου μεγαλώνουν, προκαλούν δυσμορφία στο πρόσωπο και σε κάποιες περιπτώσεις, όπως στο πλειόμορφο αδένωμα μπορεί να μετατραπούν σε κακοήθεις όγκους. Επιπλέον, όσο πιο μεγάλος είναι ο όγκος τόσο πιο δύσκολο είναι να αφαιρεθεί.
Η πλέον ενδεδειγμένη χειρουργική διαδικασία που ακολουθείται για την αφαίρεση των όγκων της παρωτίδας είναι η παρωτιδεκτομή. Η παρωτιδεκτομή είναι μία ιδιαίτερη επέμβαση και πρέπει να εκτελείται από εξειδικευμένο και έμπειρο χειρουργό Ωτορινολαρυγγολόγο, καθώς κάθε τραυματισμός του προσωπικού νεύρου που περνάει μέσα από την παρωτίδα μπορεί να προκαλέσει παράλυση του προσώπου.