Οι όζοι θυρεοειδούς είναι ευδιάκριτες μάζες, συμπαγείς ή γεμάτες υγρό που δημιουργούνται μέσα στον θυρεοειδή αδένα. Οι περισσότεροι όζοι είναι μικροί και ακίνδυνοι και δεν προκαλούν συμπτώματα.
Οι όζοι θυρεοειδούς μπορεί να οφείλονται σε ελαττωμένη πρόσληψη ιωδίου, σε απλή υπερανάπτυξη του θυρεοειδικού ιστού, σε κύστεις που περιέχουν υγρό, σε χρόνια φλεγμονή του θυρεοειδούς(θυρεοειδίτιδα Hashimoto), σε πολυοζώδη βρογχοκήλη ή σε μάζα(καλοήθη ή κακοήθη).
Πότε δημιουργείται τοξικό αδένωμα
Τα αδενώματα θυρεοειδούς είναι όζοι που οφείλονται στην υπερανάπτυξη φυσιολογικού θυρεοειδικού ιστού και είναι καλοήθεις. Ωστόσο, όταν ένας τέτοιος όζος αυτονομηθεί και αρχίσει να παράγει μεγάλη ποσότητα ορμονών στον θυρεοειδή, με αποτέλεσμα τον υπερθυρεοειδισμό και τη δημιουργία τοξικού αδενώματος. Η συχνότητα των αδενωμάτων αυξάνει με την ηλικία, ενώ παρατηρούνται πιο συχνά στις γυναίκες.
Οι περισσότεροι ασθενείς με όζους θυρεοειδούς δεν παρουσιάζουν συμπτώματα. Ωστόσο, σε ορισμένες περιπτώσεις οι μεγάλοι στο μέγεθος όζοι μπορεί να είναι ψηλαφητοί και να είναι και ορατοί σαν διογκώσεις στον λαιμό. Επίσης, είναι πιθανόν οι ασθενείς να παρουσιάζουν δυσκολία στην κατάποση καθώς και δυσχέρεια στην αναπνοή.
Επίσης, όταν οι όζοι και τα αδενώματα θυρεοειδούς παράγουν περισσότερη θυροξίνη προκαλούν συμπτώματα υπερθυρεοειδισμού, δηλαδή απώλεια βάρους, δυσανεξία στην ζέστη, ταχυκαρδίες, τρόμο κα.
Αν έχετε κάποια από τα παραπάνω συμπτώματα, δείτε και ψηλαφήσετε διογκώσεις στον λαιμό ή ανακαλύψετε τυχαία σε κάποια εξέταση όζους στον θυρεοειδή, πρέπει να απευθυνθείτε στον γιατρό σας. Οι όζοι και τα αδενώματα του θυρεοειδούς απαιτούν συστηματική κλινική και εργαστηριακή διερεύνηση, προκειμένου να αποκλειστεί το ενδεχόμενο καρκίνου του θυρεοειδούς ή άλλων παθήσεων.
Στο πλαίσιο αυτό, διενεργούνται μία σειρά από εξετάσεις, που περιλαμβάνουν ψηλάφηση, εργαστηριακό και απεικονιστικό έλεγχο και αν χρειαστεί διενέργεια σπινθηρογραφήματος και παρακέντηση με λεπτή βελόνα βιοψίας(FNA).
Aνάλογα με τον τύπο του όζου, υπάρχουν διάφορες θεραπευτικές επιλογές. Σε κάθε περίπτωση, όμως, η πλήρης διερεύνηση του όζου είναι απαραίτητη, ώστε να αποφασιστεί αν ο ασθενής θα πρέπει να χειρουργηθεί ή όχι.
Η χειρουργική επέμβαση συνιστάται για όζους που είναι κακοήθεις ή ύποπτοι για κακοήθεια αλλά και για καλοήθεις όζους που αυξάνουν σε μέγεθος και προκαλούν συμπτώματα καθώς και αδενώματα θυρεοειδούς, που είναι τοξικά. Οι επεμβάσεις πραγματοποιούνται από εξειδικευμένο και έμπειρο χειρουργό θυρεοειδούς, ώστε να επιτευχθεί το βέλτιστο θεραπευτικό αποτέλεσμα με εκμηδένιση των επιπλοκών.