Η εκκριτική ωτίτιδα είναι πολύ συνηθισμένη πάθηση στην παιδική ηλικία, η οποία συνοδεύεται από την παρουσία υγρού στο αυτί. Αποτελεί την πιο συχνή αιτία βαρηκοΐας στα παιδιά.
Βασική αιτία για την ανάπτυξη της εκκριτικής ωτίτιδας είναι είναι ο ανεπαρκής αερισμός του εσωτερικού του αυτιού μέσω του σωλήνα που συνδέει τη μύτη με το αυτί και ο οποίος ονομάζεται ευσταχιανή σάλπιγγα.
Ο ρόλος της ανατομίας
Η συγκέντρωση υγρού στο αυτί μπορεί να οφείλεται στην ανατομία της ευσταχιανής σάλπιγγας, στην απόφραξή της εξαιτίας υπερτροφίας των αδενοειδών εκβλαστήσεων(κρεατάκια) καθώς και αναπνευστικών ιώσων. Η εκκριτική ωτίτιδα μπορεί να ακολουθεί ένα επεισόδιο οξείας μέσης ωτίτιδας και για αυτό παιδιά με εκκριτική ωτίτιδα συνήθως υποφέρουν από υποτροπιάζουσα οξεία μέση ωτίτιδα.
Το μόνο σύμπτωμα της εκκριτικής ωτίτιδας είναι η απώλεια της ακοής. Η βαρηκοΐα μπορεί να παραμείνει αδιάγνωστη, ιδιαίτερα στα μικρά παιδιά, στα οποία η ελάττωση της ακοής μπορεί να δράσει καθοριστικά και στην ανάπτυξη της ομιλίας τους.
Τα μεγαλύτερα παιδιά πέραν της βαρηκοΐας μπορεί να αισθάνονται ότι τα αυτιά τους είναι βουλωμένα και σποραδικούς πόνους ή θορύβους, ενώ συνήθως παρακολουθούν με δυσκολία τα μαθήματα στο σχολείο.
Η διάγνωση της εκκριτικής ωτίτιδας γίνεται από τον παιδοΩΡΛ με λήψη του ιστορικού και κλινική εξέταση. Η εξέταση περιλαμβάνει, επίσης, ωτομικροσκόπηση, δηλαδή την εξέταση του αυτιού με το χειρουργικό μικροσκόπιο, τυμπανόγραμμα για τον έλεγχο της ελαστικότητας του τυμπάνου του αυτιού και ακοόγραμμα για τον έλεγχο του επιπέδου της ακοής.
Ανάλογα με την αιτία που προκαλεί την εκκριτική ωτίτιδα και τη χρονική διάρκεια της πάθησης, η θεραπεία μπορεί να είναι συντηρητική ή χειρουργική. Αν η εκκριτική ωτίτιδα στους μικρούς ασθενείς επιμένει περισσότερο από δύο μήνες, τότε είναι απαραίτητη η χειρουργική επέμβαση, προκειμένου να αποφευχθεί ο κίνδυνος μόνιμης βαρηκοΐας.
Ο χειρουργός Ωτορινολαρυγγολόγος θα πραγματοποιήσει τυμπανοτομή για την αναρρόφηση του υγρού στο αυτί με τοποθέτηση σωληνίσκων αερισμού, ώστε να βελτιωθεί ο αερισμός στο εσωτερικό του αυτιού, πάντοτε σε συνδυασμό με αδενοτομή (αφαίρεση των αδενοειδών εκβλαστήσεων).