Το καλοκαίρι και τα προβλήματα που προκαλεί στα αυτιά

Το καλοκαίρι είναι η καλύτερη εποχή για χαλάρωση και διασκέδαση, αν δεν προσέξουμε όμως, μπορεί να αποτελέσει πηγή προβλημάτων για τα αυτιά μας και να διαταράξει την πολυπόθητη καλοκαιρινή ανεμελιά.

Οι βουτιές στη θάλασσα και την πισίνα

Ένας από τους συχνότερους κινδύνους για τα αυτιά είναι το νερό της πισίνας και της θάλασσας. Οι συνεχείς βουτιές μπορεί να προκαλέσουν εξωτερικές ωτίτιδες, όταν το νερό δεν βγαίνει από τα αυτιά και αυτά δεν στεγνώνουν όπως θα έπρεπε. Συνέπεια είναι τα μικρόβια και οι μύκητες να πολλαπλασιάζονται και να προκαλούν φλεγμονή στο εξωτερικό τμήμα των αυτιών. Όταν αυτό συμβαίνει, αισθανόμαστε τα αυτιά μας βουλωμένα, έχουμε φαγούρα, διαπιστώνουμε την εκροή γαλακτώδους υγρού ή νιώθουμε πόνο.

Για να προλάβουμε τέτοιες καταστάσεις, φροντίζουμε μετά από κάθε βουτιά να στεγνώνουμε τα αυτιά μας και να σιγουρευόμαστε ότι το νερό έχει βγει. Αυτό μπορούμε να το διασφαλίσουμε κλίνοντας το κεφάλι μας στο πλάι και τραβώντας την άκρη του αυτιού μας, ώστε το νερό να εξέλθει. Σε περίπτωση που τα αυτιά μας παραμένουν βουλωμένα, αποφεύγουμε τα γιατροσόφια, όπως είναι για παράδειγμα το λάδι στο αυτί, αφού στην περίπτωση που το πρόβλημα είναι συνέπεια συσσωρευμένης κυψελίδας, θα επιδεινώσουμε την κατάσταση. Επίσης, δεν χρησιμοποιούμε μπατονέτες σε καμία περίπτωση.

Ένα τηλεφώνημα σε πρώτη φάση στον ωτορινολαρυγγολόγο και στη συνέχεια μια επίσκεψη στο ιατρείο είναι η καλύτερη επιλογή, ώστε να έχουμε μια επιστημονική καθοδήγηση. Σε κάθε περίπτωση αν υπάρχει ιστορικό εξωτερικής ωτίτιδας, καλό να είναι επισκεπτόμαστε τον γιατρό πριν ξεκινήσουν τα καλοκαιρινά μπάνια. 

Οι κίνδυνοι από τα θαλάσσια σπορ

Πέρα όμως από τις απλές βουτιές στη θάλασσα ή την πισίνα, ένας κίνδυνος που παραμονεύει το καλοκαίρι είναι τα θαλάσσια σπορ, όπως για παράδειγμα οι καταδύσεις, το σκι και το σέρφινγκ.  Σε αυτές τις περιπτώσεις ο πιο συχνός τραυματισμός είναι η διάτρηση τυμπάνου μετά από μια απότομη πτώση στο νερό ή ένα κτύπημα στο αυτί. Στην περίπτωση της διάτρησης του τυμπάνου, θα αισθανθούμε έναν οξύ και έντονο πόνο στο αυτί που μπορεί να συνοδευθεί και από μικρή αιμορραγία. Αν και ο πόνος δεν θα διαρκέσει περισσότερο από μερικά λεπτά, θα αφήσει πίσω του ένα μπούκωμα και ένα βουητό, ενώ σύντομα θα περιοριστεί η ακοή μας από το πάσχον αυτί. Επίσης, μπορεί να νιώσουμε ίλιγγο και αστάθεια. Όταν κάτι τέτοιο συμβεί, είναι επιβεβλημένη η επίσκεψη στον ωτορινολαρυγγολόγο, που θα κάνει τη διάγνωση και θα καταλήξει στο μέγεθος του προβλήματος, προτείνοντας την κατάλληλη θεραπευτική προσέγγιση. Μέχρι την επίσκεψη όμως στον γιατρό απαγορεύεται η χρήση σταγόνων ή άλλων σκευασμάτων για το αυτί, ενώ επιτρέπονται μόνο παυσίπονα. Επίσης, το αυτί πρέπει να παραμείνει στεγνό. 

Μετά από ένα θαλάσσιο σπορ μπορεί να προκληθούν, πέραν της διάτρησης τυμπάνου, βλάβες στα ακουστικά οστάρια και συρίγγιο στον λαβύρινθο, οι περιπτώσεις όμως αυτές είναι λιγότερο συνήθεις.

Η είσοδος εντόμων

Προβλήματα όμως κατά τους καλοκαιρινούς μήνες μπορεί να προκληθούν στο αυτί και από την είσοδο εντόμων ή ζωυφίων κατά την παραμονή μας στην ύπαιθρο. Πολύ συχνά μυγάκια μπαίνουν στο αυτί και κολλάνε στο κερί, μην μπορώντας να βγουν. Όσο μεγαλύτερο δε είναι το έντομο τόσο στην προσπάθειά του να απελευθερωθεί προκαλεί στο αυτί μας έντονο πόνο. Πρόκειται για μια δραματική εμπειρία, αφού κάθε κίνηση του εντόμου μέσα στο αυτί μοιάζει με εφιάλτη.

Αυτό που μπορούμε να κάνουμε προτού επισκεφθούμε τον ωτορινολαρυγγολόγο είναι να ρίξουμε λίγες σταγόνες λαδιού ή οινοπνεύματος στο αυτί, που θα πνίξουν το έντομο και θα βάλουν τέλος στις κινήσεις του. Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να προσπαθήσουμε να το βγάλουμε μόνοι μας από το αυτί, καθώς μπορεί να τραυματίσουμε τον ακουστικό πόρο ή να αφήσουμε μέσα κομμάτια του εντόμου που θα γίνουν εστίες μόλυνσης. Ο μόνος ειδικός για την αφαίρεση του εντόμου και τον καθαρισμό του αυτιού στη συνέχεια είναι ο ωτορινολαρυγγολόγος. Απολαμβάνουμε το καλοκαίρι με προσοχή, προστατεύουμε τα αυτιά μας και εμπιστευόμαστε τον ωτορινολαρυγγολόγο μας, ώστε να αποφύγουμε δυσάρεστες καταστάσεις.